Umowy o wolnym handlu z krajami Ameryki Łacińskiej i Ameryki Płd. otwierają nowe możliwości handlowe dla sektora mięsnego, a szczególnie wołowiny i wieprzowiny. Jednak korzystanie z kontyngentów taryfowych będzie sparaliżowane z powodu naruszania przez kraje Ameryki Łacińskiej przywozowych wymogów sanitarnych i fitosanitarnych Unii Europejskiej. Nie przewiduje się żadnych zmian w ciągu najbliższych trzech lat.
1 ° Umowa z krajami andyjskimi: Kolumbia i Peru
Umowa handlowa UE – Kolumbia i Peru została podpisana w 26 czerwca 2012 roku. Prowizoryczne wejście w życie (w tym preferencji handlowych) jest przewidziane w pierwszym półroczu 2013 roku, dokładna data zależna jest od finalizacji procesów ratyfikacyjnych. Jak dotąd umowa o wolnym handlu została ratyfikowana przez Parlament Europejski w dniu 10 grudnia, przez Peru w dniu 11 grudnia 2012 roku. Kolumbia nadal prowadzi swój wewnętrzny proces ratyfikacji. Tymczasowe wejście w życie nastąpi wcześniej w Peru niż w Kolumbii.
Jeśli chodzi o część handlową dla sektora mięsnego, poniżej link do pełnego tekstu tej umowy, w tym harmonogramów eliminacji taryf i kontyngentów taryfowych (TRQ).
Wielkość preferencyjnych kontyngentów taryfowych przewidzianych w umowach z Kolumbią i Peru jest obliczana na każdy rok kalendarzowy, a nie rok gospodarczy. Będą one zarządzane zgodnie z zasadą „kto pierwszy ten lepszy”
http://trade.ec.europa.eu/doclib/press/index.cfm?id=691
Umowa przewiduje proporcjonalne traktowanie kontyngentów taryfowych w ciągu pierwszego roku (na przykład, jeśli wejście w życie następuje w listopadzie, kontyngent taryfowy dla danego produktu w tym roku wynosi 11/12 całej dostępnej ilości).
W dniu 3 maja 2013 r., w Dzienniku Urzędowym UE zostało opublikowane rozporządzenie (WE) nr 405/2013. Ustala ono kontyngenty taryfowe dla produktów rolnych pochodzących z Peru. W przypadku sektora mięsnego kontyngent taryfowy dla wołowiny, wieprzowiny i podrobów jest otwarty.
W czerwcu 2013 roku Komisja Europejska (DG TRADE) zorganizuje seminarium w Peru i Kolumbii. Jego tematem będą możliwości handlowe w związku z umową o wolnym handlu.
2 ° Umowa z Ameryką Środkową
Umowa UE- kraje Ameryki Środkowej (Panama, Kostaryka, Gwatemala, Nikaragua, Honduras, Salwador) została podpisana 29 czerwca 2012 i prawdopodobnie wejdzie w życie w pierwszej połowie 2013 roku.
Dokładna data zależy od zakończenia procesu ratyfikacji przez wszystkie strony, ale nie tylko. Prowizoryczne wejście w życie zależy także do procesu rejestracji poszczególnych oznaczeń geograficznych. Proces ten jest obecnie w toku, obok wprowadzenia zmian w ustawodawstwie, które pozwolą na ochronę oznaczeń geograficznych w Ameryce Środkowej
Poniżej pełen tekst umowy, w tym harmonogramy eliminacji taryf i kontyngentów taryfowych.
http://trade.ec.europa.eu/doclib/press/index.cfm?id=689
Wielkość preferencyjnych kontyngentów taryfowych, przewidzianych w umowach z Ameryką Środkową, jest obliczana na każdy rok kalendarzowy, a nie rok gospodarczy. Będą one zarządzane zgodnie z zasadą „kto pierwszy ten lepszy”.
Umowa przewiduje proporcjonalne traktowanie kontyngentów taryfowych w ciągu pierwszego roku (na przykład, jeśli wejście w życie następuje w listopadzie, kontyngent taryfowy dla danego produktu w tym roku wynosi 11/12 całej dostępnej ilości).
Fakt, że kontyngenty są regionalne (dla wszystkich krajów Ameryki Środkowej, oprócz kontyngentu wołowiny, który jest przeznaczony dla Nikaragui) oraz oparte na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, oznacza, że sześć krajów Ameryki Środkowej uzgodniło między sobą sposób alokacji podkontynentów. Nie znamy precyzyjnych informacji na temat alokacji między poszczególnymi krajami.
3 ° Normy sanitarne i fitosanitarne – czy kraje andyjskie i Ameryki Środkowej są zgodne z wymogami SPS Unii Europejskiej?
W ciągu ostatnich lat żaden z nich nie wykazał żadnego zainteresowania eksportem do UE, a tym samym zainteresowania rozpoczęciem procedury upoważnienia do eksportu, oprócz Kolumbii.
W styczniu 2011roku, Kolumbia zwróciła się z prośbą, by cel wizyty FVO (Food and Veterinary Office), mającej na celu zbadanie obecności akwakultury, został rozszerzony o kontrolę pozostałości i zanieczyszczeń w bydle i mięsie wołowym, jako, że owy organ wyraził chęć posiadania planu kontroli zatwierdzonego przez UE.
Konkluzją inspekcji FVO było, że kolumbijski system kontroli jest daleki wymogów UE
Szczegóły raportu inspekcji znajdują się pod poniższym linkiem:
http://ec.europa.eu/food/fvo/rep_details_en.cfm?rep_id=2657
W maju 2011 r. unijne służby Komisji otrzymały od kolumbijskich władz (ICA – Instituto Colombiano Agropecuario) wniosek o ujęcie Kolumbii na liście krajów, w których działa rozporządzenie (WE) 206/2010 (kraje z zezwoleniem na przywóz świeżego mięsa zwierząt kopytnych do UE).
Służby Komisji przedstawiły kompleksową odpowiedź, zawierającą wszystkie wymogi, potrzebne by znaleźć się na liście.
Od czerwca 2011 roku (data odpowiedzi służb Komisji Europejskiej do władz kolumbijskich) sytuacja się nie rozwinęła.
Wnioski:
Biorąc pod uwagę czasochłonność procedur UE, mających na celu upoważnienie kraju trzeciego do eksportu do UE, żaden z zainteresowanych krajów (krajów andyjskich i krajów Ameryki Środkowej) nie zostanie autoryzowany wcześniej, niż przed upływem 2-3 lat, o ile pojawi w ogóle się wniosek.